Κυριακή 12 Ιουλίου 2015

Αν φύγουμε στον πόλεμο

Αγαπητοί συμπολίτες, είμαστε σε πόλεμο. Οικονομικό πόλεμο. Και όπως σε κάθε πόλεμο η έκβαση είναι αβέβαιη. Και δε βρισκόμαστε μόνο εμείς σε πόλεμο, αλλά όλος ο πλανήτης. Δεν είναι τυχαίοι οι σύμμαχοι της Γερμανικής ηγεσίας και δεν ήταν ποτέ. Πάντα οι ίδιοι ήταν, τα ίδια συμφέροντα. Ναι έχουμε πόλεμο και στον πόλεμο πέφτουν σφαίρες και υπάρχουν απώλειες, υπάρχουν όμως και από τις δύο πλευρές. Κι αντί να μετράμε απώλειες θα έπρεπε να συνεχίζουμε τη μάχη. Ο απολογισμός θα γίνει μετά.

Η Ευρώπη διαβρώθηκε, από τις ίδιες ιδέες που διαβρωνόταν πάντα και με τις ίδιες μεθόδους. Η ιστορία επαναλλαμβάνεται, αυτή είναι η δουλειά της. Και ο πόλεμος δε γίνεται για να πάρουμε μεγαλύτερο δάνειο ή λιγότερα μέτρα, γίνεται για να πάρουμε πίσω τη γη μας. Εννοείται πως ο εχθρός θα πολεμήσει κι αυτός. Εννοείται πως θα έρθουν τα πάνω κάτω. Οι φασίστες μας θέλουν λέει εκτός Ευρώπης, δικαίωμά τους είναι και πολεμούν γι αυτό με κάθε τρόπο, ορθόδοξο ή ανορθόδοξο. Κουράζομαι όμως ν' ακούω βογκητά με κάθε σφαίρα που πετάει στον αέρα. Αυτή τη στιγμή μια ολόκληρη ηπειρος έχει διχαστεί. Κατά τη γνώμη μου πάντα διχασμένη ήταν απλά τώρα φαίνεται. Μετά από δεκαετίες είδαμε στην Ευρωβουλή πραγματική δημοκρατία. Μετά από δεκαετίες ακούστηκαν και καταγράφηκαν απόψεις που κυκλοφορούσαν μόνο από στόμα σε στόμα. Μετά από δεκατίες διεκδικείται το δίκαιο, όπως είπε κι ο Μανώλης Γλέζος, το δίκαιο. Κάτι ξέρει ο Γλέζος, το 'χει ξαναδεί το έργο. Ο εχθρός μοιάζει να χάνει το momentum, τη φόρα του. Κι όταν ο επιτιθέμενος χάνει τη φόρα του χάνει τον πόλεμο, το λένε όλα τα εγχειρίδια στρατηγικής.

Αντί να βλέπουμε αυτό λοιπόν μυξοκλαίμε σαν κωλόγριες ρίχνοντας αναθέματα και παριστάνουμε τους προπονητές του καφενείου. Σε συνθήκες πραγματικού πολέμου αυτό θα ισοδυναμούσε με στρατοδικείο. Σα να βλέπω την εθνική Ελλάδος να παίζει αισθάνομαι τους τελευταίους μήνες. Όποτε βάζουμε γκόλ πανηγυρίζουμε στο σύνταγμα κι όποτε τρώμε κρυβόμαστε στην τρύπα μας. Τώρα όμως παίζουμε στον τελικό κι αυτό δε το θυμάται κανένας. Έχουμε πόλεμο, έχουμε απώλειες, έχουμε και νίκες. Το παιχνίδι παίζεται και μέχρι τώρα έχουμε παίξει πολύ καλά.

Κι αν φύγουμε στον πόλεμο γλυκό μου Χαρικλάκι, θα κάνεις τον εισπράκτωρα ή και το σωφεράκι που έλεγε ο Βαμβακάρης. Ας κανει λοιπόν ο καθένας το καθήκον το όποιο είναι αυτό. Αρκετά με τις κλάψες, ψυχραιμία χρειάζεται και υπευθυνότητα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου