Μια φορά κι ένα καιρό ένα αεροπλάνο έπεσε στη ζούγκλα. Μόνος επιζήσας ένας μουσικός, ο οποίος αφού ξεπέρασε το αρχικό σοκ της πρόσκρουσης, διότι ως γνωστόν σημασία δεν έχει η πτώση, στην προσπάθειά του να απομακρυνθεί από τα συντρίμια, εντόπισε την κιθάρα του μέσα στη θήκη της άθικτη.
Ένιωσε αίφνης παραδόξως μια μικρά ανακούφιση και παίρνοντάς την συνέχισε την προσπάθειά του.
Εν τω μεταξύ διάφορα ζώα της ζούγκλας, από περιέργεια, αλλά και όχι μόνο, είχαν αρχίσει να συρρέουν πέριξ του κατεστραμμένου αεροσκάφους. Ήταν κατά πάσα πιθανότητα η μυρωδιά του αίματος των αθώων θυμάτων της τραγωδίας αυτή που είχε προσελκύσει τα περισσότερα απο αυτά και δη τα σαρκοβόρα.
Έντρομος ο μουσικός, έπραξε εκείνο που κάθε φορά έπραττε στη ζωή του όταν οι συνθήκες στις οποίες ευρίσκετο δε του ήταν ευχάριστες ή ευνοϊκές. Άρχισε να παίζει μουσική.
Αυτή εξημέρωσε τα ήθη των, αγρίων κατά τα φαινόμενα, ζώων που τώρα βρίσκονταν ήρεμα γύρω του και τον άκουγαν να τραγουδά. Μάλιστα όποιο ζώο προσέρχετο εις τον τόπο έκανε ακριβώς το ίδιο, με αποτέλεσμα ο μουσικός να έχει τελικώς βρεθεί ενώπιον πολυπληθούς ακροατηρίου που ευσεβώς επιδίδετο εις την ακρόαση των ασμάτων του.
Αρκετά άσματα αργότερα και ενόσω κλίμα κατανύξεως είχε επικρατήσει, από τα βάθη της ζούγκλας ενεφανίσθη αργοπορημένος λέων, κινούμενος όσο ταχέως του επέτρεπε το εμφανές γήρας του, ο οποίος αγνοών παντελώς τα άλλα ζώα αλλά και τα ακούσματα του μουσικού, έφθασε εις τη θέση που ο τελευταίος εστέκετο και χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό τον εκατασπάραξε μπρός στα έκπληκτα μάτια του ακροατηρίου, που εν αρρύθμω χορώ αυθορμήτως ανεφώνησε
"Το μαλάκα τον κουφό, μας το χάλασε".
Επιμύθιον.
Εάν είστε μουσικός και βρεθείτε στη ζούγκλα, μην ελπίζετε εις την εξημέρωση δια της μουσικής ακροάσεως απάντων των, φαινομενικά έστω, αγρίων ή μη ειδών.
Αι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τους κανόνας αδιακρίτως.
