Ζαλισμένα Έθνη

Δεν ξέρω αν ζούμε μια τεράστια χρηματοπιστωτική κρίση, δεν ξέρω αν το λένε οικονομικό κραχ, δεν ξέρω αν είναι ο πρώτος official Παγκόσμιος Οικονομικός Πόλεμος, δεν ξέρω αν είναι μάχη τάξεων και πολιτισμών. Δεν ξέρω.

Το μόνο σίγουρο με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, είναι ότι όλοι μοιραζόμαστε μια κοινή απορία η οποία συμπυκνώνεται σε τρεις λατινικούς χαρακτήρες: WTF???

Τέτοιο ψυχολογικο-πολιτισμικό κοκομπλόκο πρέπει να έχει να φάει η ανθρωπότητα από τότε που φόραγε αρκουδοτόμαρα και ένας από δαύτους έτριψε δύο τσακμακόπετρες ανακαλύπτοντας στην ουσία το πρώτο μπάρμπεκιου.

Αν ήμουν cartoon θα περπατούσα και θα είχα γύρω μου διαρκώς τεράστια ζωγραφισμένα ερωτηματικά.

Δεν μου λες ρε παλικάρι εσύ που φαίνεται πως η κούτρα σου δουλεύει και ο νους σου πολλά κατεβάζει, μήπως και έχεις καταλάβει τι συμβαίνει στον πλανήτη?

Και ναι, λέω πλανήτη. Όχι τι γίνεται εδώ στην Ελλάδα. Αυτό το ξέρουμε. Όποιος μπορεί να ξεχωρίσει δύο γαϊδουριών άχυρα οφείλει να έχει καταλάβει ότι τη βλάβη του συστήματος δεν είναι αποκλειστικά προνόμιο της χώρας μας. Κάθε Ευρωπαϊκή κρατική οντότητα έχει σκουπίδια κάτω από το χαλί που κρύβει από την πεθερά, και μερικούς σκελετούς στην ντουλάπα.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι κανένας στην Ε.Ε. δεν έχει δικαίωμα να κουνά το δάχτυλο στον άλλο σαν καθηγητάκος. Η Ευρωζώνη συμπεριφέρεται αυτοκαταστροφικά, κάθε τι που παρουσιάζεται ως «λύση» (μηχανισμοί στήριξης, μνημόνια, μεσοπρόθεσμα, κουρέματα, ντεκαπάζ) είναι ή ημίμετρο ή ακόμα ένα χτύπημα στα ίδια της τα πόδια. Σαν το μόνο που τη νοιάζει, είναι να αυτοκαταστραφεί το συντομότερο. Αν η Ευρώπη ήταν άνθρωπος θα είχε σίγουρα χαρακτηριστεί μανιοκαταθλιπτική με αυτοκτονικές τάσεις, και θα την είχαν με ζακέτα που κουμπώνει ανάποδα.

Από την άλλη οι Γιάνκηδες δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση. Το ψυχολογικό όριο του 100% του ΑΕΠ στο δημόσιο χρέος είναι ίσως ένα σημείο που μπορεί να οδηγεί σε μεγάλη τσουλήθρα, από αυτές που έχουν στα water parks. Μόνο που για αυτούς η πισίνα δεν έχει νερό.  

Αφού δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει, ας ρίξω τουλάχιστον λίγες ευθύνες να ξεσπάσω.

Ποιος πούστης φταίει για ότι συμβαίνει?

Μονολεκτικές απαντήσεις του τύπου : φταίνε οι Αμερικανοί, οι Οβραίοι, οι Παοκτζήδες, το Γκλόμπαλ Γουόρμινγκ, είναι μόνο για άτομα ανάξια λόγου (συνήθως ψηφοφόρους ΛΑ.Ο.Σ.) και γενικώς για παντελώς άμπαλους.

Δεν ζητάω πολλά, λεπτομέρειες κτλ, δύο-τρία πραγματάκια για να έχω μια ιδέα τι μου γίνεται.

Πρόκειται για παγκόσμια συνωμοσία? Ok. Ο στόχος ποιος είναι? Κάθε μέρα μου έρχονται τουλάχιστον 5 καινούρια συνομωσιολογικά σενάρια στο μυαλό. Προχθές που είχα φάει κάπως βαριά σκέφτηκα ένα τόσο μπουρδουκλωμένο σχέδιο που με έπιασε πονοκέφαλος. 

Είναι μια μάχη για τις επόμενες αγορές ενέργειας? Πρόκειται για μεταφορά του οικονομικού κέντρου στις αναπτυσσόμενες χώρες? Μήπως είναι σχέδιο για να αλλάξει χέρια το χρηματοπιστωτικό σύστημα? Μήπως φταίνε οι Εξωγήινοι?

Τελικά ο κόσμος ελέγχεται από λέσχες και λομπίστες?

Αν πράγματι έχουμε να κάνουμε με κάποια κέντρα εξουσίας, τότε περιπλέκονται τα πράγματα. Βλέπεις οι Μασόνοι (μαζί με αυτούς που απλά το παίζουν μασόνοι για το marketing) είναι τόσοι πολλοί που το μόνο που δεν μπορώ να κάνω είναι να μαντέψω τα στρατόπεδα. Για να το κάνω πιο λιανά: ποιος τσακώνεται με ποιόν? Στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ξέραμε χοντρικά ότι πολεμάνε αυτοί με εκείνους. Τώρα ποιοι είναι οι αντίπαλοι? Ο Σόρος με τον Μπάφετ εναντίων του τύπου που κάπνιζε Lucky Strike στα X-Files? Ακόμα και αν όντως έχουμε να κάνουμε με έναν παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο, γιατί διαλύουν τη μεσαία τάξη? Αυτοί δεν είναι οι καταναλωτές που κάνουν τους λομπίστες ζάμπλουτους?

Μήπως απλά ζούμε απλά το τέλος του υπαρκτού καπιταλισμού?

Αυτό θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κάποιος ως το πλέον θλιβερό σενάριο αφού θα σήμαινει πως δεν μας μανιπιουλάρησε κανένα κέντρο εξουσίας, ούτε μας ψέκαζαν με κάτι τόσο καιρό. Απλά είμαστε Γ.Τ.Π.Κ. οι άνθρωποι ως είδος και χαλάμε το δεύτερο σε σειρά οικονομικο-πολιτικό-ταξικό σύστημα. Θλιβερό για όλους εκτός από τους κομουνιστές οι οποίοι επιτέλους θα γελάσουν με την ψυχή τους αφού πλέον, δεν θα είναι οι μόνοι που κάθονται στον πάγκο που γράφει “EPIC FAIL”.

Μπορεί να μην έχω καταλάβει ακόμα τι ακριβώς παίζεται, είμαι όμως βέβαιος για ένα πράγμα: είναι η καλύτερη ευκαιρία να το πάμε από εδώ και πέρα όπου θέλουμε εμείς. Και όταν λέω «εμείς» εννοώ όλους τους ανθρώπους που δεν αντέχουν άλλο, ενεργοποιούνται και συνειδητά θέλουν αλλαγές σε όλο αυτό το μέρος της Γης που λέμε «Δυτικός Κόσμος». Και αν τότε γίνει το θαύμα και αποκτήσουμε συλλογική συνείδηση μπορούν να γίνουν πολλά.

Μην ξεχνάς όμως το βασικό: δεν ζητάμε να βελτιωθούν τα πράγματα. Ζητάμε να αλλάξουν εντελώς.

ΔελταΜι